کلامی از صحیفه سجادیه

نیایشی در نیاز خواهی از صحیفه سجادیه

1. خدایا ،ای سر انجام نیک هر نیازخواهی
2. ای آنکه توفیق رسیدن به خوا سته ها از توست
3. ای آنکه در برابر نعمت هایت عوض نمی خواهی
4. ای آنکه زلال بخشش خود را به منت نهادن نمی آلایی
5. ای آنکه تنها به تو بی نیازی توان جست واز تو بی نیاز نتوان بود
6. ای آنکه همگان به تو روی می آورند و ازتو روی بر نمی تابند
7. ای آنکه خواسته های بسیار،گنجینه های نعمتت را تهی نمی گرداند
8. ای آنکه هیچ دستاویزی قانون حکمتت را دگرگون نمی سازد
9. ای آنکه رشتهءنیاز نیازمندان از تو بریده نمی شود
10. ای آنکه بسیاری دعا خواهندگان تو را نمی رنجاند
11. خود را به بی نیازی از آفریدگارانت ستوده ای،و تو سزاوار این بی نیازی هستی
12. و آفریدگاران را نیازمند خویش خوانده ای،وآنان را سزاست که نیازمند تو باشند
13. هر کس که که سامان کار خویش را ازتو بخواهد،وبخواهد که تو او را بی نیاز گردانی ،خواستهء خود را در آن جا که باید،جست وجو کرده و از راهی درست به یافتن آن بر آمده است.
14. و هرکس که حاجت خود نزد یکی از بندگان تو برد و او را سبب کامیابی خویش پندارد،خود را در معرض نا امیدی گذاشته است و می سزد که از نعمت تو بهره ای نبرد.
15. خدایا ،مرا از تو خواسته ای است که بر آوردن آن خواسته را از کسی خواهم که او،خود،نیاز از تو خواهد و در خواسته اش از تو بی نیاز نباشد ؛ و این ،خود لغزشی بود از لغزش های خطاکاران ،و زمین خوردنی چون زمین خوردن گنهکاران.
16. آن گاه به هشدار تو از خواب بی خبری ه خود آمدم، به توفیق تو پس از لغزش بر خاستم ، و چون به راهم آوردی،دیگر زمین نخوردم و بازگردیدم.
17. و گفتم پاک و منزه است پروردگار من ؛ چگونه می شود نیازمندی از نیازمندی همچون خود حاجت خواهد و تهی دستی نیازخواه تهی دستی گردد
18. پس ای معبود من ،با اشتیاق تمام به سویت آمدم ،و با اعتماد، دست امید به دامان تو زدم
19. و دانستم که کوه خواسته های من، پیش توانگری تو ،کوچک است، و انبوه چشمداشت من از تو ، در برابر رحمت های تو اندک؛ گنجایش لطف تو بیش از نیاز خواهندگان است ، و دست بخشش تو بالاتر از همهء دستان.
20. خدایا ،پس بر محمد و خاندانش درود فرست و به لطف خود با من آن کن که بخشش بسیار تو را سزاوار است ، و به عدل خود با من آن مکن که مرا شایسته است .من نخستین کسی نیستم که به تو روی آورد و تو اورا نعمت دادی ،حال آنکه سزاوار رانده شدن بود ، و نخستین کسی نیستم که دست خواهش به سویت دراز کرد و تو خواسته اش را برآوردی ، حال آنکه سزاوار ناامیدی بود.
21. خدایا ، پس بر محمد و خاندانش درود فرست و دعای مرا اجابت کن و ندایم را پاسخ گو و بر زاری های من رحمت آور و آواز مرا بشنو.
22. مرا از خودت ناامید مساز، و رشتهء پیوند من با خودت را مگسل ، و در این نیاز که اکنون از تو می خواهم ، و هر نیاز دیگر ، مرا به دیگران حواله مکن .
23. و پیش از آنکه از این جا برخیزم ،خود ،بر آوردن خواسته ام را بر عهده بگیر ، و با آسان کردن سختی ها بر من ، نیازم را برآورده ساز و مرا به خواسته ام برسان ، و در هر کار آنچه خیر من در آن است ، برایم مقدر فرما .
24. خدایا ، بر محمد و خاندانش درود ی پیوسته و بالنده ؛ بی گسست وبی پایان ؛ واین درود را یاری رسان من و وسیله برآمدن حاجتم گردان ، که تو کارگشای نیکو خصالی.
25. ای پروردگار من ،خواهشم از تو این است که... بخشش بسیار تو خاطرم را آسود و احسانت مرا به سوی تو راه نمود.پس تو را به خودت و به محمد و خاندانش سوگند می دهم و از تو می خواهم که مرا دست تهی و نا امید برنگردانی .